Próchnica zębów- bolesny i niebezpieczny problem

Próchnica zębów to coś znacznie poważniejszego niż tylko ból i charakterystyczne czarne plamy. Jest to choroba bakteryjna, która łatwo może przenieść się na inne tkanki. Powikłania w przypadku nieleczenia mogą być opłakane w skutkach. Próchnica zębów to bakteryjna choroba zakaźna tkanek zębowych. Polega ona na niszczeniu przez bakterie Streptococcus mutans, lub szereg innych pochodzących z tej samej rodziny, oraz paciorkowce, szkliwa zęba. Dzieje się tak, gdyż w procesach metabolicznych produkują one kwasy, które demineralizują tkanki. Bakterie odżywiają się cukrami (głównie: sacharozą, glukozą, fruktozą i skrobią). Pochodzą one z pożywienia, którego resztki pozostają między zębami. Wilgotne i ciepłe środowisko jamy ustnej, w połączeniu z pożywka, tworzy dla mikroorganizmów idealne środowisko. Mogą się one swobodnie rozmnażać, co owocuje podwyższonym pH. Sama próchnica zębów to wynik procesu demineralizacji szkliwa. W ubytkach pojawiają pojawiają się kolonie bakterii, które rozpoczynają proces gnilny tkanek miękkich (zębiny). W zaawansowanym stadium pojawia się silny ból i problemy z żuciem.

Jak wygląda leczenie próchnicy zębów

Proces leczenia zależy od stopnia zaawansowania procesów gnilnych. Wcześnie wykryta próchnica zębów jest prosta w usunięciu. Stomatolog oczyszcza uszkodzone miejsce tym samym pozbywając się bakterii. Następnie wypełnia miejsce materiałem wypełniającym. Zwykle jest to amalgant, szkło jonomery lub kompozyty syntetyczne. Ich właściwości cierne są zbliżone do naturalnego szkliwa, dzięki czemu z powodzeniem je zastępują. Niestety bardzo zaawansowana próchnica zębów zwykle kończy się usunięciem zęba. Jest to związane z uszkodzeniem jego struktury, przez co nie ma na czym opierać materiału wypełniającego. W takich przypadkach niezbędna jest zwykle interwencja protetyka, który w puste miejsce wstawia ząb sztuczny. Jeśli rozkładowi nie uległa miazga, może być to tyko licówka. Jeśli nawet ona została objęta zakażeniem, wstawiana musi być korona zębowa lub most. Właśnie dlatego nie należy ignorować próchnicy zębów. Wcześnie podjęte leczenie jest tańsze i prostsze.

Jakie są zdrowotne skutki próchnicy zębów?

Próchnica zębów jest o wiele poważniejszym schorzeniem niż mogłoby się wydawać. Większość osób kojarzy je z bólem, brzydkimi czarnymi plamami oraz nieprzyjemnym zapachem z ust. Jednak nie wolno zapominać o powodach tej przypadłości. Bezpośrednią przyczyną są bakterie, które rozpoczynają prezesy gnilne. Gdy zakażenie obejmie dziąsło, to mogą one dostać się do krwiobiegu. W ten sposób zostaną rozprzestrzenione na całym organizm, co może skutkować zakażeniami narządów wewnętrznych. Najczęstsze to stany zapalne płuc, stawów, nerek oraz wsierdzia. W przypadku bardzo długo nieleczonych kłopotów z uzębieniem pojawiać się mogą bardzo trudne w leczeniu bakterie beztlenowe. Skutki zdrowotne w takim przypadku często bywają opłakane, gdyż może dojść do sepsy i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Obie te choroby bywają śmiertelne. Na próchnicę zębów powinny uważać kobiety w ciąży. Bakterie mogą przedostać do organizmu dziecka, co może skutkować uszkodzeniem płodu lub poronieniem. Tak niepozorna przypadłość może być tragiczna w skutkach i dlatego planując potomstwo, każda pani powinna zacząć od dokładnego przeglądu stanu uzębienia.

Jak uniknąć próchnicy zębów?

Jako, że chorobę tą powodują bakterie, odżywiające się cukrami z pokarmów, należy zacząć od poprawienia higieny jamy istnej. Zęby powinniśmy szczotkować minimum dwa razy dziennie. Po posiłkach trzeba je nitkować, a jeśli często podjadamy, po każdej przekąsce warto przez kilka minut żuć bezcukrową gumę do żucia. Sygnałem alarmowym wskazującym, że w naszej jamie ustnej jest zbyt wiele bakterii, jest płytka nazębna. Jeśli wyraźnie czujemy ją pod językiem, to powinniśmy się jej możliwie szybko pozbyć. Profilaktyka powinna jeszcze objąć dostarczenie do organizmu substancji, które wzmocnią szkliwo. Mowa głównie o wapniu i fosforze. W tym celu należy zwiększyć spożycie:

Wapno:

• produkty mleczne (w tym sery i jogurty)

• orzechy i nasiona (włoskie, laskowe, nerkowca, słonecznik, migdały)

• warzywa (brokuły, jarmuż, kapusta włoska)

• ryby (głównie sardynki)

Fosfor:

• nasiona (głównie słonecznik)

• kasza i ryż

• mięso (głównie ryb)

• orzechy

• sery żółte

Niestety próchnica zębów może być uwarunkowana genetycznie. Tak się dzieje gdy szkliwo jest zbyt miękkie i podatne na demineralizację. Zwykle jest to cecha rodzinna, przenoszona z rodziców na dzieci. Może się też uaktywnić w drugim pokoleniu (u wnuczków), lecz jest to o wiele rzadsze. Osoby z predyspozycjami do powstawiania próchnicy zębów powinny często stawiać się na kontrolę u stomatologa (kilka razy w roku) oraz bardzo dokładnie czyścić zęby po posiłkach.

Jak rozpoznać próchnicę zębów?

Początkowo choroba nie daje objawów bólowych. Należy obserwować swoje zęby i sprawdzać czy nie widać na nich małych, czarnych lub brunatnych plamek. Szczególnie często pojawiają się w przestrzeni między zębowej. Jeśli zauważymy zmianę, trzeba natychmiast udać do do stomatologa, Czas jest tu kluczowy, gdyż od niego zależy jak bardzo uszkodzony będzie ząb. Gdy infekcja obejmie tkanki miękkie należy wykonać badanie krwi w celu wykrycia bakterii. Jeśli się pojawią należy podjąć antybiotykoterapię.

Konieczne są również kontrole stanu uzębienia przynajmniej raz w roku. Musi dokonywać ich stomatolog, gdyż tylko profesjonalista potrafi odnaleźć miejsca szczególnie zagrożone. Wbrew wielu powszechnym opiniom w zapobieganiu próchnicy zębów nie pomaga alkohol. Co prawda faktycznie zabija on bakterie, ale jednocześnie rozpuszcza szkliwo, tym samym osłabiając je. Działa tylko przez chwilę, gdyż na jakiś czas odkaża jamę ustną, lecz drobnoustroje namnażają się na tyle szybko, że nie da się ich powstrzymać żadnymi metodami domowymi, a zniszczenia tkanek twardych nie ulegają regeneracji.